Bij verschillende organisaties geef ik advies bij casuïstiek rondom culturele diversiteit.
Een praktijkvoorbeeld is de casus van een Iraanse cliënte die woont binnen een 24-uurs voorziening binnen de gehandicaptenzorg. Er zijn veel vragen over de visie op een verstandelijke beperking, over de opvoeding, het huishouden en contacten met familie.
Tijdens een multidisciplinair overleg met de arts voor verstandelijke gehandicapten (AVG), de gedragskundige, teamleider, begeleider en bewindvoerder, geef ik algemene informatie over Iran en het hebben van een beperking. Het levensverhaal en de situatie van deze Iraanse vrouw staat centraal en hier ligt een taak voor de betrokkenen om verder te verhelderen.
Ik breng de teamleider in contact met een Iraanse begeleidster die een gesprek kan voeren met de Iraanse cliënte om zo meer zicht te krijgen op de verwachtingen en wensen van de cliënte en haar familie.
De betrokkenen hebben meer inzicht gekregen in de achtergrond van de cliënte en zij kan haar wensen en verwachtingen duidelijk maken richting zorginstelling, waardoor iedereen het gevoel heeft meer (be)grip te hebben op de situatie. Van onmacht / onwetendheid naar begrijpen / verstaan van de cliënte en haar vraag.